Het vak van ingenieur is een echt partnerschap, dat een diepgaande passie, een goed inzicht in het gewenste resultaat en een onvoorwaardelijke toewijding aan de gekozen methode vereist, evenals een praktische kennis van het gereedschap. Het beroep wordt treffend omschreven als een “meester in vele ambachten”.
Een geluidstechnicus moet zowel de vaardigheden van de kunst als die van de wetenschap bezitten, aangezien de muzikale opnamen alleen, zonder de hulp van de technicus, misschien niet meer klinken dan een reproductie van het origineel. Een voorbeeld is het geval van een zanger wiens zang in de studio geweldig kan klinken, maar volledig verloren gaat wanneer de track wordt afgespeeld. Een ander voorbeeld zijn gitaar- en bassporen, die uitstekend klinken als ze geïsoleerd zijn, maar die, als ze eenmaal in een loop zijn gezet, warrig beginnen te klinken.
Om het beste geluid te bereiken, werkt een technicus binnen het bereik van het geluid dat haalbaar is met de instrumenten en technologie van vandaag. Een opnametechnicus heeft bijvoorbeeld zijn eigen laptop, die kan zijn uitgerust met standaardsoftware. Daarnaast heeft hij een paar near field studiomonitoren, samen met een hoogwaardige subwoofer. Indien deze niet beschikbaar zijn, worden andere instrumenten/elektronica gebruikt, zoals een microfoon of een USB-interface, die met een computer communiceert.
Bovendien zal hij over een hoofdtelefoon beschikken, die belangrijk is omdat lawaai de luisterervaring verstoort. Hij is vooral belangrijk wanneer een zanger zingt, omdat het aanhoudende geluid van de stem van de zanger de technicus kan afleiden en de kwaliteit van de opname kan verminderen.
Geluid ontstaat op drie plaatsen, die het dynamisch bereik, het stembereik en het volumebereik worden genoemd. Het dynamisch bereik beschrijft de verschillen in geluid die optreden tussen twee noten van hetzelfde instrument, uitgedrukt als volumebereik. Het intonatiebereik beschrijft de verschillen in geluid tussen verschillende instrumenten, uitgedrukt als counts. Door de counts te variëren, kan de technicus de nuances van stem en textuur controleren, terwijl hij het volume van elk instrument verhoogt of verlaagt om het stuk beter te detailleren. Volumeregeling geeft de technicus de mogelijkheid om een muziekstuk toegankelijker te maken, door de kwaliteit van de hogere of lagere frequenties te verhogen of te verlagen (zodat een muziekstuk leefbaarder kan worden gemaakt door een verhoogd of verlaagd volume).
Waar komt al deze informatie eigenlijk vandaan? Het is de interpretatie van deze patronen van getallen, die de ingenieur de mogelijkheid geven om aan een opname te vertellen dat deze een bewerking of een reparatie nodig heeft. Een technicus zal zijn vakkennis gebruiken bij het neerleggen van de sporen, maar als het nodig is, kan hij een pianist of een gitarist raadplegen, wiens oor hem kan vertellen wat er aan een bepaald spoor moet worden gedaan.
ingenieurs kunnen ook een beroep doen op een mastering–ingenieur, wiens taak het is de ruwe sporen te bewerken en ze goed te laten klinken. Dit is een technische vaardigheid die later in dit artikel in meer detail wordt besproken. De engineer zal compressie, EQ, stereo widening, en andere gereedschappen gebruiken om dit te bereiken.
Hoewel dit de technische vaardigheden zijn die de boventoon voeren wanneer het op technici aankomt, zijn het de artiesten die de afspeeltechnologieën kiezen en die deze technici opzoeken voor het beste geluid. Het uiteindelijke vertrouwen ligt in de handen van de artiest, die beslist welk geluid hij of zij wil en wanneer het moet worden gehoord.
Het kiezen van de juiste masteringtechnicus is nog zo’n beslissing die artiesten moeten nemen, maar die zelden aan de orde komt bij bands en artiesten zonder contract. Er zijn genoeg producers die zeer ervaren zijn, maar om wat voor reden dan ook niet in staat zijn om met groepen zonder contract te werken. Hoewel het erg moeilijk kan zijn om een mastering engineer te kiezen als je niets over ze weet, biedt deze lijst een goed uitgangspunt. Opmerking: dit artikel geeft de namen van de ingenieurs en de apparatuur die ze gebruiken, maar uiteraard zou een professionele ingenieur uiteindelijk te hulp schieten.
Slecht – Proberen te werken met iemand die niet weet dat hij al jaren in het vak zit, zal meestal resulteren in een slecht klinkende opname met weinig indrukwekkende resultaten.
Goed – Een mastering engineer die in staat is om naar de opnames te luisteren en de mastering snel te fine-tunen is een goede zaak. Hij of zij moet ook waardering hebben voor de song en aandacht hebben voor de individuele elementen van de opname en hoe ze reageren wanneer ze worden uitvergroot en beluisterd in de totale context van de opname.